drażliwy

drażliwy
drażliwy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, drażliwywi, drażliwywszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'łatwo obrażający lub denerwujący się; przewrażliwiony, przeczulony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jest niezwykle drażliwy na punkcie swej urody. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wywołujący lub mogący wywoływać zadrażnienia, konflikty; kłopotliwy, jątrzący, drażniący': {{/stl_7}}{{stl_10}}Drażliwe pytania, uwagi, tematy, aluzje. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wymagający delikatności i wyczucia; delikatny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zlecić komuś drażliwą misję. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mogący wywołać negatywne reakcje, np. oburzenie, niesmak, odrazę; drastyczny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Drażliwe sceny, obrazki. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • drażliwy — drażliwywi, drażliwywszy 1. «mogący doprowadzić do zadrażnień, do nieporozumienia, do scysji; drażniący» Drażliwe sprawy, pytania. Unikali w rozmowie drażliwych tematów. 2. «skłonny do obrażania się, zbytnio wrażliwy, pobudliwy, przeczulony» Był… …   Słownik języka polskiego

  • majestat — iron. Obraza majestatu «obrażenie kogoś, kto jest przewrażliwiony, drażliwy lub bardzo zarozumiały»: (...) wszelkie skargi pod jego (ich) adresem zakrawają co najmniej na obrazę majestatu. Metr 09/03/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • zryw — Pracować, uczyć się itp. zrywami «pracować, uczyć się itp. niesystematycznie, od czasu do czasu zwiększając gwałtownie tempo pracy»: Odznacza się usposobieniem krańcowo zmiennym. Ludzi ocenia zależnie od tzw. sympatii i antypatii, gwałtowny,… …   Słownik frazeologiczny

  • delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • drażliwie — drażliwieej przysłów. od drażliwy …   Słownik języka polskiego

  • nerwicowiec — m II, DB. nerwicowiecwca; lm M. nerwicowiecwcy DB. nerwicowiecwców pot. «człowiek cierpiący na nerwicę; człowiek nerwowy, pobudliwy, nadmiernie drażliwy» …   Słownik języka polskiego

  • niedotykalski — m, niedotykalskiscy niedotykalska ż, odm. jak przym., żart. «człowiek urażający się z byle jakiego powodu, szczególnie drażliwy, obraźliwy» …   Słownik języka polskiego

  • struna — ż IV, CMs. strunie; lm D. strun «sprężysta nić wykonana z jelit zwierzęcych, metalu, jedwabiu lub nylonu, odpowiednio naciągnięta, stanowiąca źródło dźwięku w niektórych instrumentach muzycznych» Stalowa, barania struna. Struna fortepianu,… …   Słownik języka polskiego

  • subtelny — subtelnyni, subtelnyniejszy 1. «odznaczający się taktem, wrażliwością w sposobie bycia; świadczący o takich cechach; delikatny» Subtelny człowiek. Subtelne zachowanie. 2. «odznaczający się delikatnością, filigranowością budowy, kształtów»… …   Słownik języka polskiego

  • temat — m IV, D. u, Ms. tematacie; lm M. y 1. «to, co stanowi zasadniczą, podstawową myśl, przedmiot rozmowy, pracy, utworu, dzieła; wątek» Aktualny, dowolny, drażliwy, główny, oryginalny, poważny, wdzięczny, zajmujący temat. Temat lekcji, książki,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”